2011: "ON TOUR" naar "LE TOUR" (week 1)

Zoals de titel al aangeeft willen we deze reis een stukje “Tour de France” meemaken.
Op de “Col du Lautaret” in de Franse Alpen zullen we onze campervrienden Ede en Ineke treffen en met hen gaan we een "Touretappe" bekijken. De Tour vaak op de TV bekeken en als we dan campers langs de kant van het parcours zagen staan kriebelde het, dat wilden we zelf ook wel eens meemaken en dit jaar komt het er eindelijk van!


MAANDAG 20 JUNI

Om kwart voor vijf is het huis opgeruimd, het gras gemaaid, de was schoon en droog in de kast en de camper staat te trappelen van ongeduld! Het plan was om morgen te vertrekken (dan hebben we nog een paar leuke afspraakjes) maar waarom wachten tot morgen?? Geen idee, dat doen we dan ook niet! We gaan op pad en rijden naar Grave, maar daar is de camperplaats opgebroken en het alternatief spreekt ons niet aan. We rijden door naar Escharen en parkeren de camper bij Bistro “De Brouwketel”, een prima overnachtingsplek!


DINSDAG 21 JUNI

De eerste nacht zit er weer op! Na het ontbijt rijden we eerst naar Kees en Ria in Eindhoven, net als wij ook fervente camperaars die we regelmatig treffen op onze reizen, het is leuk elkaar ook eens in Nederland te ontmoeten. In de loop van de middag rijden we naar Budel, daar wonen sinds kort onze vrienden Jan en Ria en we zijn heel benieuwd waar ze zijn neergestreken na hun verblijf op Sint Maarten. Heerlijk elkaar weer te zien, we kletsen wat af en na heel veel gezellige uurtjes is het bedtijd en zoeken we onze camper op die op de oprit staat.


WOENSDAG 22 JUNI

Om tien uur, we hebben nog even gezellig samen ontbeten, nemen we afscheid en vervolgen onze Tour naar “LE TOUR”. Als snel steken we de grens met België over en rijden via Hamont, Hasselt, St. Truiden (waar we in één van de stalletjes langs de kant van de weg een kilo heerlijke kersen kopen), Dinand en Bouillon naar Dun-sur-Meuse in Frankrijk, een mooie route door een overwegend glooiend landschap. Onderweg wel een paar flinke buien gehad maar aan het eind van de middag komt de zon gelukkig ook nog even te voorschijn.

Aan het eind van de middag lopen we nog even een stukje door het dorp, een oud Frans dorp, een smalle hoofdstraat met grauwe huizen waar de ene na de andere vrachtwagen doorheen dendert.
Voor het avondeten willen we nog een baguette kopen, er is helaas maar één bakker en voor wie iets hebben kunnen zeggen wordt ons al verteld dat ze helemaal uitverkocht zijn, das nou jammer moeten we iets anders verzinnen, gelukkig zijn we niet voor één gat te vangen!

DONDERDAG 23 JUNI

Zachtjes tikt de regen op het camperdak, ritme van de ………….. om maar eens even met een bekende tekst te beginnen, alhoewel eenzaam zijn we helemaal niet, er staan 8 campers en er liggen 5 bootjes afgemeerd in de “La Meuse” en als we de weermannen en ons weerstation moeten geloven is het vandaag voorlopig de laatste “slechte” dag. Vanaf morgen gaat de temperatuur behoorlijk omhoog en wordt het weer echt zomer in Frankrijk, we zien het wel!

We doen het lekker rustig aan en om even voor elf uur gaan we weer op pad, eerst even kijken of de bakker nu wel een broodje voor ons heeft, gelukkig wel, de eerst echte Franse baguette lacht ons toe! Voorlopig volgen we het "Canal de l’Est", komen door diverse leuke kleine dorpjes en rijden door de graanschuur van Noord Frankrijk, passeren onafgebroken velden vol met diverse soorten graan.

Ongeveer 10 kilometer onder Verdun, in Dieue sur Meuse, bij één van de vele sluisjes in het kanaal, is weer een leuke plek, we stoppen om te lunchen en besluiten ter plekke hier de rest van de dag ook maar te blijven. Het is inmiddels droog geworden en in de verte zien we alweer wat blauwe plekken verschijnen. Langs de kant liggen wat bootjes afgemeerd en af en toe zien we ook bootjes voorbij varen en het is altijd leuk om te zien hoe de wat grotere boten maar net in het kleine sluisje passen.


VRIJDAG 24 JUNI

Het is half tien, de zon komt regelmatig te voorschijn, en we gaan weer On Tour, eerst even naar de Intermarche voor een boodschap en dan weer verder naar het zuiden. Via St Mihiel, Commercy en Neufchâteau rijden we naar Chaumont en ook vandaag zien we weer heel veel akkers vol granen en mais, erg mooi om te zien die verschillende kleurschakeringen op de glooiende hellingen en de blauwe lucht met de schapenwolken maakt het plaatje helemaal compleet. Het is weer genieten!

Rond lunchtijd komen we aan in Chaumont, een mooie camperplek aan het "Canal de la Marne". De capitainerie is om 16.00 uur weer bezet, daar moeten we ons eerst melden en dan pas kunnen we aan de stroompaal. We maken eerst een fietstochtje langs het kanaal, we komen wel een viertal sluizen tegen maar de bootjes die daar gebruik van zouden moeten maken ontbreken. Op de rivier de Marne, die niet bevaarbaar is, zijn ze aan het wildwaterkanoën, er is een parcours uitgezet waar men druk aan het oefenen is.


ZATERDAG 25 JUNI

Heerlijk, de bakker komt ’s morgens langs en we hebben lekker kakel vers brood. Voor we weg kunnen moeten we eerst het toilet nog legen en dat is hier op een andere manier geregeld dan we gewend zijn, om misbruik te voorkomen wordt de sani op afroep geopend en na gebruik direct weer afgesloten. Vandaag gaan we naar Pont-Royal aan het "Canal de Bourgogne", daar ontmoeten we onze camperkennissen Jaap en Anneke die we hebben leren kennen via onze website, leuk elkaar ook eens onderweg te treffen!

Voor we weer kilometers gaan maken rijden we eerst naar de McDonalds in Chaumont, elke Mac in Frankrijk heeft een vrije Wifi en daar gaan we even dankbaar gebruik van maken, e-mail binnenhalen en de site updaten.
De navigatie stuurt ons kilometers lang over mooie binnenwegen waar je bijna niemand tegenkomt, smalle wegen door bossen, landerijen en hele kleine dorpjes.

Rond half twee komen we aan in Pont-Royal, de bewolking van vanochtend is helemaal verdwenen, de stoelen gaan naar buiten, de koffie en de broodjes komen op tafel, we zitten hier prachtig met uitzicht op het kanaal en aan het eind van de middag komt aan de overkant een paard badderen, het beest staat tot aan z’n buik in het water en schijnt dat erg prettig te vinden. Jaap en Anneke die hier al een paar dagen staan, kijken elke dag met verbazing naar dit tafereeltje. We zitten nog tot in de late uurtjes buiten, wat een geweldige dag!


ZONDAG 26 JUNI

De zon schijnt al heel vroeg de camper in, het wordt een schitterende dag. Na het ontbijt en de koffie stappen we met z’n allen op de fiets en rijden zo’n 20 kilometer langs het kanaal naar Pouilly-en-Auxois. Onderweg wordt er regelmatig een stop ingelast om wat te eten of te drinken en te genieten van de schitterende omgeving. We fietsen langs diverse sluizen waar altijd een sluiswachterhuis bij staat, de een nog mooier gerestaureerd dan de ander, er zijn er ook bij die in een vergevorderd stadium van verwaarlozing verkeren.

In Pouilly-en-Auxois verdwijnt het kanaal in een 3,3 kilometer lange tunnel. Onvoorstelbaar hoe ze zoiets meer dan 100 jaar geleden met de hand hebben kunnen graven, geweldig! Onder een overkapping bij de haven is nog een boot te zien die rond die tijd in gebruik was. We fietsen hetzelfde pad weer terug en net als altijd zien we ook nu weer dingen die we op de heenweg hebben gemist.

Lees verder week 2


2011: "ON TOUR" naar "LE TOUR" (week 2)

MAANDAG 27 JUNI

Weer een hele mooi dag, wij blijven nog een dagje genieten in Pont-Royal, Jaap en Anneke moeten water innemen en gaan dan op zoek naar een ander plekje. Het was gezellig een weekend samen door te brengen.

We zijn inmiddels een week onderweg en qua kilometers nog niet erg opgeschoten, gelukkig hoeft dat ook niet. We komen al jaren in Frankrijk maar nog nooit hebben we de Bourgogne van zo dichtbij bekeken, wij maar denken dat het noorden van Frankrijk niet zo aantrekkelijk is, het is een prachtige streek met een glooiend landschap, schitterende dalen doorsneden door een drietal bevaarbare kanalen die op elkaar aansluiten en samen een rondje vormen van ruim 800 kilometer en overal zijn fietspaden langs de kanalen. Het is hier echt genieten.

Om twaalf uur zijn Jaap en Anneke weer terug, ze hebben wel een paar mooie plekjes gevonden, maar helaas zonder bomen of ander begroeiing en het is zo heet vandaag dat het alleen in de schaduw uit te houden is en dat hebben we hier voldoende, ze nestelen zich dan ook direct onder een boom! ’s Middags nemen Anneke en ik een verfrissende duik in het kanaal en ook de hond van de overburen geniet volop in en op het water.


DINSDAG 28 JUNI

Het lijkt weer en enorme warme dag te worden. Zowel Jaap en Anneke als wij laten Pont-Royal voor wat het is, nemen afscheid van elkaar, zij gaan naar het noorden en wij gaan naar het zuiden. Eerst rijden we naar Pouilly-en-Auxoi, toen we hier zondag op de fiets waren gezien dat daar volop water te krijgen is, kunnen we onze voorraad weer aanvullen. Ook zou hier een vrije Wifi zijn en daar willen natuurlijk graag even gebruik van maken. Helaas, op de een of andere manier lukt het niet om contact te krijgen dus gaan we weer verder.

Over binnenwegen rijden we via Autun verder naar La Boulaye, van Jaap en Anneke gehoord dat daar midden in het Franse land de “Tempel van de duizend Boeddha’s” staat en dat willen we ook wel zien. Het is een mooie tempel met heel veel houtsnijwerk die in 1974 is gebouwd, natuurlijk waren we er op het verkeerde moment, ‘s middags vanaf half drie kun je de tempel van binnen bekijken. Je kunt er wel rondlopen, op de eerste galerij een kijkje nemen en daar door de ramen naar binnen gluren.

Verder naar het zuiden rijden we vanaf Génelard naar Paray-le-Monial langs het “Canal du Centre” en kijken vast uit naar een mooie plek om te stoppen. We waren van plan te stoppen in Paray maar dat doen we niet, in de stad is het veel te heet. Het is vandaag nog warmer dan gisteren, buiten is het 33 graden en in de camper met de airco aan 28 graden en we besluiten nog een stukje verder te rijden op zoek naar een mooie, schaduwrijke plek. In Artaix vinden we een prima plek aan het "Canal du Roanne à Digoin" met lekker veel schaduw.


WOENSDAG 29 JUNI

Gelukkig is het vandaag minder warm dan gisteren, het is wel jammer dat de zon niet schijnt. Gisteravond hier een paar regenbuitjes en in de verte dreigende wolken partijen en bliksemschichten waar een hoge en een lage druk gebied elkaar ontmoeten. In Nederland is het noodweer geweest zelfs met hagelstenen van meer dan 3 cm. zagen we op het nieuws.

We rijden naar Roanne met aan de ene kant het “Canal du Roanne à Digoin” en aan de andere kant “La Loire”, op bijna alle plekken waar de boten kunnen aanleggen in het kanaal kun je ook met de camper staan, meestal zijn op die plekken ook de voorzieningen die we graag willen. Na Roanne volgen we de D56 de “Route Tourstique” langs de Loire verder naar het zuiden, een prachtige route, meestal hoog met in de diepte de rivier. Met verbazing kijken we naar het “Chateau La Roche” dat middenin de Loire ligt.

Vanaf Balbigny tot Andrézieux is het minder interessant, daarna wordt het weer een landschappelijk mooie route, we blijven “La Loire” volgen en rijden over de “Route des Gorges de la Loire” richting Le Puy. In Vorey sur Arzon is achter camping Les Moulettes is een speciale plek voor campers en ’s avonds komt er iemand van de camping € 2,00 halen. Vorey is een redelijk dorp waarin van alles te koop is, er is een supermarkt, een bakker, een slager, een groente en fruithandel, een postkantoor, een bank, etc, etc.


DONDERDAG 30 JUNI

Gelukkig worden we weer wakker van de zon, een blauwe lucht en een paar witte wolkjes verwelkomen ons, heel wat beter dan het dikke wolkendek van gisteren waar af en toe wat motregen uit kwam. We gaan weer verder langs de Loire komen door Le Puy-en-Velay waar we bij de McDonalds nog weer even proberen te internetten, helaas is de verbinding zo traag dat vooral het uploaden van de foto’s heel veel tijd in beslag neemt en we besluiten te wachten op een betere verbinding, het verschilt nogal de ene of de andere Mac.

Over de N88 en daarna de schitterende smalle slingerweg de D500 rijden we naar Coucouron en gaan daar lunchen op de camperplaats. Een mooie plek met alle voorzieningen aan een meer waar uitsluitend Fransen staan die aan het vissen zijn. Het is buiten niet erg aangenaam, wat wil je ook op 1050 meter hoogte, en er staat heel veel wind. We besluiten een stukje verder te rijden.

We volgen de D16 en de N102, op de kaart een landschappelijk mooie route, richting Aubenas. De N102 is een weg op hoog niveau, regelmatig zitten we ver boven de 1000 meter, De afgelopen week in de Bourgogne rond gereden en inmiddels zitten we in de Ardèche, het landschap is dan ook behoorlijk veranderd, van glooiend met akkers vol granen naar een berggebied met diepe dalen en kloven en met bomen begroeide berghellingen.

Op de N102 in Thueyts zien we weer een mooi plekje en hier is het in de zon en uit de wind wel lekker. Achter de camperplaats, die aan het eind van de middag helemaal vol staat, is een uitzichtpunt, heel diep kronkelt een nog kleine Ardèche door de kloof, een schitterend gezicht. Aan de wanden is zowel aan de linker als aan de rechtkant een klimparcours uitgezet en via een mooie oude smalle stenen brug kun je naar de overkant.


VRIJDAG 1 JULI

Gisteren al een stukje langs de Ardèche gereden en vandaag blijven we de Ardèche verder volgen, we hebben deze route al een keer met onze eerste camper gereden, het blijft elke keer weer indrukwekkend over één van Frankrijks mooiste routes te rijden.

Via Aubenas rijden we naar Vallon-Pont-d’Arc en dan door de Gorges d’Ardèche naar Pont Sant Esprit. Wat is het hier toch schitterend, regelmatig zien we de rivier de diepe kloven doorsnijden en natuurlijk stoppen we op de mooi aangelegde uitzichtpunten waar je kunt genieten van een landschap met woeste schoonheid. Helaas is de parkeerplaats bij de bekende “Pont-d’Arc”, een natuurlijke brug, helemaal vol en is er geen mogelijkheid de camper even aan de kant te zetten, een foto maken vanuit de camper lukt gelukkig wel.

Het is vandaag erg druk op de rivier, in de diepte zien we tientallen kano’s de rivier afzakken, een kleurig schouwspel van rode, groene, gele en oranje bootjes. In St. Martin-d’Ardèche zien we op de navigatie dat aan de overkant van de rivier in Aiguéze een camperplaats moet zijn en we gaan even kijken. Tot onze schrik komen we voor een wel zeer smalle brug over de Ardèche te staan, aan beide kanten van de camper hebben we 5 cm over, de plek zelf is alleen geschikt voor buscampers i.v.m. de bomengroei, wij zijn iets te groot en gaan verder.

Acht jaar gelden hebben we in Pont-St-Esprit onder de burg gestaan en we gaan kijken of dat nog steeds kan. Helaas, net als op veel andere plekken hebben ze hier ook een hoogte barrière gemaakt, er zijn twee campings in de buurt, zouden die er iets mee te maken hebben?
We rijden een klein stukje terug en in St. Just d’Ardèche vinden we bij Domaine La Favette, een privé bedrijf, een heerlijk plekje onder de bomen. We betalen hier € 5,00 per nacht en krijgen een fles lekkere rosé cadeau.


ZATERDAG 2 JULI

Er wacht ons weer een mooie zonovergoten dag en dat komt goed uit want we willen vandaag naar de Mont Ventoux, eerst nog even een paar flessen wijn kopen bij het Domaine, een heerlijke Merlo uit eigen keuken, leuk om aan iemand cadeau te geven.
Via Pont-St-Esprit, Bollène en Vaison-la-Romaine rijden we eerst naar Malaucène, onderweg zien we de eerste velden met zonnebloemen die volop in bloei staan, mooi om te zien dat de bloemkoppen altijd de zon opzoeken.

In Bollène bij de McDonald’s even “DE TIJD” genomen om de site te updaten, het duurt even maar dan heb je ook wat, je moet wel engelen geduld hebben, het duurt minstens 4 à 5 minuten voor één foto verwerkt is en deze keer staan er 14 foto’s in het verslag, reken maar uit, een uur is zo voorbij en als je dan met de laatste foto bezig bent, is de internet verbinding even weg en is alles voor niets geweest en kun je weer opnieuw beginnen. Nou mooi niet!!!!!!! Jammer voor de volgers maar we stoppen er mee!

Het eerste stuk van de route staat vol met wijnranken waaraan de eerste druiventrossen al weer zichtbaar zijn en midden tussen de uitgestrekte velden het ene na het andere “Domaine”, deze route heet dan ook niet voor niets “Routes des Vins”.
Op de camperplaats in Malaucène verzorgen we de camper en na de lunch rijden we de Mont Ventoux op.

In het begin staan er nog aardige grote bomen langs op de hellingen maar naarmate we hoger komen wordt de begroeiing lager en helemaal op de top is het één grote steenmassa.
De weg is op een paar kleine plekken voorzien van een vangrail maar meestal kijken we toch aardig de diepte in. De camper heeft weinig moeite met het hellingspercentage van 9 tot 13 %, het is wel goed uitkijken want een flink aantal wielrenners komt toch wel met een behoorlijke snelheid de berg af.

Bovenop de top van "Le Mont Ventoux" staat het Nationaal Meteorologisch Observatorium, een radio- en televisiezender en een radarstation van de luchtmacht. Bij die radarbol, is een grote parkeerplaats en daar mag je overnachten, we genieten hier van het geweldige uitzicht, het is behoorlijk helder en in de verte zien we de besneeuwde bergtoppen van de Alpen. De stoelen gaan naar buiten, uit de wind en in de zon is het op een hoogte van rond de 1900 meter 27 graden, het is hier fenomenaal!!

‘s Avonds genieten we van een werkelijk schitterende zonsondergang, nog nooit één gezien op zo’n hoog niveau, we hebben het moment omarmd. We zijn niet de enigen die er van genieten, anderen kwamen er speciaal voor naar boven rijden. Het inmiddels een stuk kouder, de wind is harder gaan waaien en zonder een dikke jas is het buiten niet lang uit te houden, gevoelsmatig is het niet meer dan 10 graden brrrrrrrrr!! Om half elf is het op de berg aardedonker, beneden zien we prachtig verlichte dorpen en heel ver weg een vuurtoren.


ZONDAG 3 JULI

Om zes uur zien we de zon opkomen, een strak blauwe lucht, er is geen wolkje te zien, het is bijna windstil en 8 graden. Dat maak je niet vaak mee, op dezelfde plek de zon onder zien gaan en ook weer op zien komen, uniek! We boffen!

Al vroeg uit bed en een uurtje rondgekeken op de berg, terwijl de eerste fietser de berg al op gaat verbaas ik me over de hoeveelheid kleine bloemetjes in allerlei kleuren die tussen de stenen groeien, de grootste is een centimeter of twee, de kleinste een paar millimeter, erg leuk om te proberen die hele kleine bloemetjes goed op de foto te krijgen. De grootste bloemetjes zijn erg in trek bij de bijen, de pootjes hangen vol met stuifmeel.

We rijden naar de top en daar gaan we ontbijten, weer even een ander uitzicht! Het is zondag en ze verwachten hier vandaag vast een heleboel toeristen, er worden kraampjes opgezet met diverse soorten worst en op een andere kraam zien we snoep in allerlei heldere felle kleuren, er zal wel veel kleurstof aan toegevoegd zijn denken we, kan niet gezond zijn!

Het wordt steeds drukker met vooral wielrenners, we spreken een paar Nederlanders die vanochtend om zes uur zijn vertrokken uit Sault en nu, het is inmiddels negen uur, op de top staan. Petje af voor al die enthousiastelingen die het aandurven dit monster te beklimmen. Als we naar beneden rijden zien we niet alleen wielrenners maar ook hardlopers die de berg op “sjokken”, anders kunnen we het niet noemen. Langs de kant van de weg staan fotografen en via een website kunnen de wielrenners en hardlopers zichzelf terugzien.

We rijden niet zo heel ver (26 km) en strijken neer in Mormoiron, bij het “Plan d’Eau des Salettes” vinden we een heerlijk plekje. Het is er vandaag wel erg druk, de meeste mensen hebben natuurlijk vrij en velen zoeken met dit heerlijke weer het water op. We zien vooral Fransen die uit deze streek komen en maar een paar toeristen. Onderweg in Sainte Colombe hebben we het eerste lavendel veldje gezien, wat is dat toch mooi, we hopen dat we er nog veel meer tegen zullen komen.

We genieten van een heerlijke zonnige dag en in de loop van de avond gaan we op zoek naar een overnachtingsplek, het Plan d’Eau is op een zeer afgelegen plek en wordt in bezit genomen door jongelui. het voelt niet echt goed om hier te blijven!! Eerst kijken we in Carpentra, maar dat vinden we niks, je staat daar direct aan een behoorlijke drukke weg. We rijden door naar Prenes les Fontaines 7 km zuidelijker en daar is een prima plek in het dorp aan de rand van het oude centrum.

Vanuit de verte zien we de top van de Mont Ventoux, vanavond is er geen mooie zonsondergang, de horizon heeft zich verscholen achter een wolkengordijn, we hebben gisteren wel erg veel geluk gehad!

Lees verder week 3


2011: "ON TOUR" naar "LE TOUR" (week 3)

MAANDAG 4 JUNI

Het wokkengordijn van gisteravond heeft zich uitgebreid en nu zit de hele lucht vol, er vallen zelfs een paar spatjes regen. Koud is het niet, om negen uur ’s ochtend is het al 23 graden! Het weerstation belooft ons voor morgen weer zon.

Voor we verder rijden maken we eerst een wandeling door het oude centrum van Pernes –les-Fontaines dat zijn naam dankt aan de 37 vrolijk sproeiende fonteinen die het dorp rijk is, een prachtige oud dorpje en volgens de boekjes één van de mooiste van de Provence.
Weer On Tour komen we door St. Didier, ook weer zo’n oud Provençaals dorp met hele smalle straatjes waar twee auto’s elkaar niet kunnen passeren.

Over de D177, een smalle steile en kronkelige weg met steile wanden en diepen dalen, rijden we richting Gordes en gaan eerst kijken bij de Abdij Sénanque. De Abdij werd gebouwd in de 12de eeuw en ligt midden tussen de lavendelvelden, leuk om even tussen de bolle lavendelrijen te lopen en de heerlijke geur op te snuiven als je het ook maar even aanraakt. We lopen er even rond en verbazen ons over de vele toeristen die zo te zien van over de hele wereld hier naar toe komen.

We vervolgen ons dagje dwalen door de Provence met een bezoek aan Gordes, een schilderachtig dorp waarvan de okerkleurige huizen trapsgewijs zijn opgebouwd tegen een rotsachtige heuvel. Op de top een eenvoudige kerk uit 1704, beneden olijven- en amandelboomgaarden. In de omgeving van Gordes vind je ook de zgn. bories, kleine hutten in de vorm van een bijenkorf gemaakt van platte stenen, die meestal als opbergruimte werden gebruikt. De oudste hutten dateren uit de 16de eeuw, maar de meeste bories zijn in de vorige eeuw gebouwd.

Ook Roussillon staat op ons verlanglijstje, eigenlijk willen we even genieten van de okerkleurige rotsen die oplichten als de zon er op schijnt, helaas de zon komt vandaag niet te voorschijn, wel krijgen we hier een regenbui op ons dak en we gaan verder, het gevoel dat we in ons in Arizona wanen zoals ons boekje aangeeft zullen we moeten missen, wie weet komen we hier nog eens terug. Via Apt rijden we naar het oosten en in Saint-Michel l’Observatoire stoppen we onze tour van vandaag.


DINSDAG 5 JULI

Vandaag wordt er maar 50 meter gereden, we verplaatsen de camper alleen naar de overkant tussen de bomen en gaan een dagje genieten van het heerlijke weer, de wolken van gisteren zijn allemaal verdwenen en het is weer en stralende dag. Er is hier voldoende water, maken daar dankbaar gebruik van en doen een wasje, alles wat gebruikt is spoelen we uit en binnen een paar uur is ligt het weer droog en fris in de kast en op bed. De rest van de dag zitten we lekker in de schaduw met een boek, heerlijk!


WOENSDAG 6 JULI

Weer verder naar het oosten rijden we de eerste kilometers over een werkelijk prachtig binnendoortje richting Manosque en de zon reist gelukkig weer met ons mee. We rijden dwars door Manosque en dat houdt even op, wegwerkzaamheden veroorzaken omleidingen en de daaruit voortvloeiende drukte. We gaan verder over de D82, slaan zomaar ergens af (D315) omdat we een rivier op de navigatie zien en komen terecht bij Lac d’Esparron De Verdon, een mooie plek voor een koffiestop.

Rond het Lac De Sainte Croix gaan we op zoek naar een camperplek. Het eerst plekje dat we aandoen in Sainte Croix De Verdon is een mooie plek, we parkeren in één van de daarvoor bestemde plekken, de stoelen gaan naar buiten en we genieten, onder een boom, van het mooie uitzicht op het meer! In de diepte zien we kano's, surfplanken, zeilbootjes, waterfietsen, drijvende glijbanen, etc. etc., een kleurrijk gebeuren.


DONDERDAG 7 JULI

Ons plan om een dagje aan het strand te vertoeven laten we varen, het is grotendeels bewolkt en er staat een frisse wind. We gaan vandaag de Gorges De Verdon in. De eerste kilometers rijden we over een plateau dat vol staat met lavendelvelden, die paarse velden blijven toch altijd weer de aandacht trekken, dit is de Provence zoals we hem graag zien. Even verderop zijn ze lavendel aan het oogsten en als we ons hoofd even buiten de camper steken komt de heerlijke lavendel geur vol in onze neusgaten, heerlijk!

Net voor Moustiers-Sainte-Marie dat in de tijd van Madame de Pompadour één van de bekendste dorpen van de Provence was en nu één grote toeristische trekpleister is, krijgen we een heftige afdaling van maar liefst 16% en haarspeldbochten die er niet om liegen, gelukkig komen we ongeschonden beneden en rijden door naar de brug over de Verdon aan het einde van de kloof en het begin van het Lac de Sainte Croix en ondanks dat het nog maar 10.00 uur is, is het al behoorlijk druk met waterfietsen en elektrobootjes die de kloof in glijden.

We rijden een klein stukje terug en dan gaan we echt de Gorges de Verdon in, wat weer een schitterend stukje Frankrijk! Na 18 kilometer, 2 kilometer na La-Palud-Sur-Verdon slaan we rechtsaf en gaan de D23, de “Routes des Crètes” op, een weg die na ruim 20 kilometer weer uitkomt in hetzelfde La-Palud. Een weg met fraaie uitzichtpunten, op de eerste kijken we honderden meters de diepte in langs steile rechtopstaande rotsen en heel diep zien we het riviertje.

Op de tweede plek waar we stoppen zijn ze tegen zo’n steile wand aan het klimmen, ongelofelijk hoe ze zich vastklemmen aan hele kleine uitsteeksels en zo omhoog komen, uiteraard zijn ze wel gezekerd. De D23 is verderop een smalle weg met soms steile rotsen aan de ene en diepe afgronden aan de andere kant, je balanceert hier zogezegd op de richel, gelukkig is het een weg met eenrichtingsverkeer, tegenliggers hoef je dus niet bang voor te zijn! Het is goed te doen met een camper en voor wie het ook aandurft, het is een echte aanrader!

Op de derde stopplek worden we getrakteerd op adelaars, eerst zijn het er twee maar als we de vogels wat langer blijven bewonderen komen er steeds meer, uiteindelijk zijn het er acht. Het is werkelijk grandioos hoe die vogels op kleine afstand steeds weer voor ons langs zweven en elke keer blijven we ons verbazen over de grootsheid van deze prachtige vogels, foto’s maken is wat lastiger, ze zijn ons meestal te snel af.

Op de volgende plek worden we verrast door een stelletje geiten die nergens bang voor zijn, één wil er zelf in de achterbak van een auto klimmen maar dat vinden de kinderen die in de auto zitten niet echt leuk, ze gillen wat af en papa besluit de geit geen toegang te verlenen. Na ons bijzondere avontuur op de “Routes de Crètes” gaan we eerst een broodje scoren bij de plaatselijke boulangerie, lunchen we en laten de belevenissen van de afgelopen uren de revue nog een keer passeren, één woord hebben we er voor: GRANDIOOS!!!!!!

We rijden de Gorges verder uit en in Castellane geven we de camper weer rust, zetten de stoelen buiten en hebben een prachtig uitzicht op de rivier de Gardon. We staan aan de rand van Castellane, een klein typisch Provençaals stadje aan de voet van de “Roc” een reusachtige, puntige rots. Bovenop de “Roc” staat een 17de eeuwse kapel, de “Nortre-Dame-du-Roc”. Aan het eind van de middag lopen we het stadje even in, slenteren door de smalle straatjes vol souvenirwinkeltjes en genieten op een terras van de toeristen die voorbij komen.

VRIJDAG 8 JULI

Voor we vertrekken kijken we nog een poosje naar de overkant van de rivier waar bootjes in gereedheid worden gebracht voor het raften. Tweemaal per week op dinsdag en op vrijdag verhogen ze de waterstand in de rivier en dan komen ze uit alle hoeken en gaten om te kunnen raften, vandaag zijn het zo te zien allemaal pubers en onder de brug gaan ze achter elkaar het water in, leuk om even naar te kijken.

Gisteren zagen we net voor Castellane een bordje “Musee des Citroën”, 2 km buiten het stadje richting Digne en als oud Citroën rijders zijn we daar natuurlijk wel in geïnteresseerd. Voor we verder gaan vinden we het museum richting Digne, onvoorstelbaar wat hier aan oldtimers staat, 52 hebben we geteld en op één gerestaureerde na zijn ze allemaal origineel, werkelijk schitterend. Als we er rondlopen denken we aan de echte citrofielen in de familie, broer Ton en neef Jeroen, als die hier rond zouden lopen hadden ze zeker een lekbakje nodig.

Weer op de route rijden we via de D955, langs het “Lac de Castillon” naar de camperplaats even buiten St. Julien du Verdon, dat vinden we drie keer niks, een kale, stoffige plek tussen het meer en de doorgaande weg. We gaan verder over de N202 en de D906, over de “Col de Toutes Aures”, ook weer zo’n prachtige bochtige weg met aan de ene kant de hoge rotsen en aan de andere kant een diepe kloof, naar Annot. Een mooie camperplek, met gratis verzorging, ligt aan de rand van het dorp, in het dorp is een bakker, een slager en zelfs een supermarkt.

Voor het avondeten gaan we nog even naar het dorp en lopen het verleden in, je weet niet wat je ziet, het begint al met een eeuwenoude openbare wasplaats en dan lopen we door de zeer smalle straatjes omhoog, we verbazen ons over de originaliteit van dit dorp. Niks toeristisch, gewoon zoals het al eeuwen geweest is, een oude bakkerij, een waterpunt en boven in het dorp nog weer een waterloop, kleine pleintjes en onderdoortjes daar waar de huizen aan elkaar gebouwd zijn, tien keer mooier dan het toeristische Castellane. Wat een bijzonder stadje!!

Weer terug in het heden pakken we nog even een terrasje, zaten we gisteren naar de voorbijkomende toeristen te kijken, hier zit de plaatselijke bevolking op het terras en dat is te merken ook, iedereen lijkt elkaar te kennen en dan is het toch wel jammer dat we geen Frans spreken.
Op de parkeerplaats bij de Jeux-des-Boules baan staat een pizzabakker, in de verkoopwagen staat een op hout gestookte oven, dat hebben we nog nooit gezien!!


ZATERDAG 9 JULI

Het is dat we wat in de schaduw staan, anders waren we al vroeg ons bed uitgebrand, de zon is er weer in volle glorie, het is strak blauw.
Vandaag gaan we door de “Gorges de Dalius”, gisteren in het dorp al ansichtkaarten gezien van deze kloof en dat lijkt weer iets heel bijzonders te worden. Vanaf Annot volgen we een stukje het toeristische smalspoor Digne-Nice, (N202), jaren geleden hebben we al eens een tochtje gemaakt met dit treintje.

De weg naar de kloof is wijds met groene berghellingen en in het midden een hele brede rivierbedding waar maar een relatief smal stroompje doorheen vloeit en na het dorpje Daluis rijden we de kloof in. Wat een spectaculair landschap, ruige donkerrood gekleurde rotsen en diepe kloven met daarin puntige rotsen die wel een beetje op stalagmieten lijken die je in een grot tegenkomt, maar dan tientallen keren groter.

De weg gaat door een flink aantal smalle tunnels, de weg naar boven slingert vaak rondom een rots, de weg naar beneden gaat op die punten door smalle in de rotsen uitgehakte tunneltjes. We waren van plan de tunnels te tellen maar door de werkelijk schitterende omgeving die onze aandacht helemaal opeiste, zijn we dat helemaal vergeten. Er zijn gelukkig diverse plaatsen waar je even kunt stoppen en dat doen we dan ook, we kijken onze ogen uit!

Op de “Pont de la Marie”, een smalle brug boven de hele diepe kloof, kun je aan een touw de diepte induiken, hier noemen ze dat “Top Jump”, van alleen er aan denken krijgen we het al Spaans benauwd laat staan dat we aan zo’n touw naar beneden gaan springen. Een vijftal jongens durft het wel aan en dat willen we wel even meemaken, één voor één duiken ze naar beneden en eerlijk is eerlijk het is wel spectaculair!!

In Guillaumus beraden we ons over wat we verder gaan doen, we willen de “Col de la Cayolle” over maar op de site van Adrie en Jannie gelezen dat het daar wel mooi, maar op sommige plekken ook erg smal is. Toch gaan we het avontuur aan en hopen dat we niet al te veel tegenliggers tegen zullen komen. Over een voorlopig goed te berijden weg kruipen we langzaam naar boven, de bergen worden kaler en op de toppen zien we nog wat kleine sneeuwplekjes. Ook hier kijken we onze ogen uit, het ene vergezicht is nog mooier dan het andere, we zijn sprakeloos.

Op de top van de Cayolle, op 2326 meter hoogte staat een bord dat het over 17 km maximaal 2.40 m breed en 3 m hoog is. Onze camper is 2,85 m hoog en 2,24 m breed, het moet kunnen, we zien wel wat we tegenkomen. Vooral op het stuk tussen St.-Laurent en Uvernet Fours (12 km) is het heftig en erg smal, aan de ene kant de afgrond en aan de andere kant uitstekende rotsen, goed opletten dat je die niet met de bovenkant van de camper raakt. Gelukkig is het niet een al te toeristische route, we komen meer motoren en fietsers tegen dan auto’s.

Langs de weg naar beneden vinden we nog een mooie plek om een uurtje te blijven staan en van de zon te genieten en we concluderen dat het achteraf toch wel is meegevallen, alleen het laatste stuk was wel erg spannend, vandaag was het zoals wij dat noemen een echte “Simon-weg” bochtig, smal en af en toe behoorlijk steil en dat is genieten! Bij Barcelonnette gaan we rechtsaf naar Jaussiers en zetten de camper op de open plek aan de overkant van de rivier de “L’Ubaye”.


ZONDAG 10 JULI

Een dagje even niets, de afgelopen dagen weer zoveel gezien dat we even vol zitten, tijd voor een pauze, we blijven vandaag in Jaussiers. Het is weer heerlijk buiten, de lucht is helemaal blauw gisteravond zag het er even minder goed uit, donkere wolken een paar regendruppels en een enkele onweerslag en toen was het weer voorbij. Na het ontbijt fietsen we naar het dorp, er is een Brocante en een levensmiddelen markt. Eenmaal terug genieten van de zon en van een goed boek, we komen de dag prima door!!

In het dorp ook nog even de publieke Wifi bij het postkantoor geprobeerd, het binnenhalen van de e-mail lukt nog net, maar om de site te updaten is de verbinding veel te traag, erg jammer!!! Hopen binnenkort toch nog een keer het verslag te kunnen publiceren.

Aan het eind van de middag ontvouwd zich voor onze ogen een aardig schouwspel, zaten we een paar dagen geleden bij een opstapplaats voor het raften, nu zitten we aan het eind van zo’n tocht en komen er drie boten met daarin 24 pubers voor onze neus aan land. Mooi om te zien hoe ze in korte tijd de boten aan land krijgen en uit- en aangekleed zijn. Iedereen moet z’n eigen pak uitspoelen in de rivier, dat doen ze bijna allemaal op blote voeten en dat is balanceren over de scherpe stenen aan de waterkant. Binnen 20 minuten is iedereen weer vertrokken.

Lees verder week 4